mikro-relacje

Na przestrzeni ostatniego tygodnia idealnie sprawdziło się staropolskie przysłowie. 50-kilometrowa trasa 32. #coffeewanoga dała nam niesamowite porównanie zimy sprzed tygodnia do nadchodzącej wiosny.

Mamy prawię połowę marca, a zima trzyma. Ostatnio popadało, zawiało, ale ostatecznie wyszło słońce. I tak właśnie powstały idealne zimowe warunki do jazdy na rowerze. Więc pojechaliśmy!

Nie ma, że zimno. Wystarczy trochę słońca, trasa po trójmiejskich morenach i perspektywa towarzyskiej przejażdżki w gronie znajomych i nieznajomych – oto przepis na Coffee Wanogę.

Zima okazuje się być łaskawa w opadach śniegu, a to ewidentnie wzmaga chęć jazdy na zewnątrz. Więc jeździmy. Tegoroczne spotkania z cyklu #coffeewanoga zaczęliśmy w całkiem sporym, 83-osobowym gronie.

W połowie sierpnia mieliśmy okazję zasmakować nocnego, grupowego jeżdżenia. Obiecałem wtedy powtórzyć tę zabawę, z jakąś dodatkową atrakcją. Może ognisko? A może piwo? Kiełbaski? Pieczone ziemniaki? No i fajna trasa… A może…

Czekaliśmy 3 tygodnie na kolejną Coffee Wanogę, trzeba więc było nadrobić! Ekipa dopisała jak zawsze, frekwencja była rekordowa, a pogoda wyjątkowa.

W niedzielny poranek tak lało w Trójmieście, że prawie zwątpiłem w możliwość spotkania się z Wami. Pomyślałem jednak, że może ktoś przyjedzie i głupio, żeby nie było mnie na starcie. Najwyżej pójdziemy…

Kolejny raz przekonaliśmy się, że czasem warto po prostu ruszyć dupsko, niezależnie od okoliczności. Wszystkie znaki na niebie i w prognozach pogody wskazywały, że będzie źle. Wyszło, jak zawsze! 😆

Zapowiadało się szaro-buro, a wyszło cudownie. Pogoda dopisała, ekipa również. Nie pozostało więc nic innego, jak ruszyć ku trójmiejskim przedmieściom, zwanym również bliskimi Kaszubami.

Różne przysłowia mówią inaczej o tym, kto ma szczęście. Tak, czy inaczej, w trzeci weekend września mieliśmy (kolejne) okno pogodowe na naszą Coffee Wanogę. Tym razem udaliśmy się na nie byle jaką…